από χαμομηλακι Τετ Ιουν 27, 2012 10:32 pm
θεωρω οτι ειναι θέμα του να ξαναβρεις τους ρυθμους σου με τον αλλον και να προσαρμοστεις στη νεα κατασταση. Οσο να'ναι αλλαζουν τα προγραμματα μας, οι ωρες που εχουμε πλεον διαθεσιμες και η κουραση σαφως ειναι μεγαλυτερη. Αλλα ειναι πολυ σημαντικο να λες στον αλλο καθε μερα και με καθε ευκαιρια ποσο τον αγαπας και ποσο εκτιμας το γεγονος οτι ειναι διπλα σου,σε βοηθαει και ζειτε μαζι αυτο το θαυμα.Μετα ολα ερχονται πιο ευκολα.Η αληθεια ειναι οτι εχουμε ενα βολικο μωρο,που μας αφηνει χρονο για τους δυο μας πλεον.
Παντως θεωρω οτι ειναι λαθος αυτο που κανουν καποια ζευγαρια που αντιμετωπιζουν προβλημα στη σχεση τους να αποφασιζουν να κανουν ενα παιδι για να τη βελτιωσουν. Νομιζω οτι πολλες φορες ειναι μοιραιο λαθος.Πρωτα λυνεις τα δικα σου θεματα και μετα προσθετεις περισσοτερα.
Γιατι αλλιως κανεις κακο και στον εαυτο σου και στο ερημο το παιδακι που σε τπτ δεν φταιει.Εχω πολλα παραδειγματα μεσα στην ιδια μου την οικογενεια -ο αντρας ηταν το παιδι μια τετοιας περιπτωσης
και ακομα δεν μπορει να αντιμετωπισει ετετοιες καταστασεις.Οταν ακουει για ζευγαρια που χωριζουν με παιδια τρελαινεται.Ειναι τεραστιο το ψυχολογικο τραυμα που αφηνουν τετοιες καταστασεις.Μακρια απο μας,κοριτσια!